قوانین و مقررات
سازمان نظام پزشكي در نيم قرن فعاليت خود كه با فراز و نشيبهاي بسيار همراه بوده دهاند، لكن براساس ويژگيهاي جامعه شناختي همكاران و مطابق تجربه، نقشآفريني جامعه پزشكي اين سازمان جز با اعطاي اختيارات قانوني مصوب نبود و لذا فعاالن عرصه نظام پزشكي به اتفاق
قوانین رزرو و نوبت
سازمان نظام پزشكي در نيم قرن فعاليت خود كه با فراز و نشيبهاي بسيار همراه بوده عليرغم شايستگيها، توانمنديها و قابليتهاي بيشمار جامعه پزشكي، به دليل فقدان انسجام اراده و اقتدار صنفي قادر به نقش آفريني و تأثيرگذاري جدي در سياستگذاري سالمت كشور نبوده است. اگر چه انجمنهاي ملي پزشكان كه تشكيالت متناظر نظام پزشكي در كشورهاي ً براساس اقتدار و اعتبار ناشي از گرد هم آمدن پيشرفته به شمار ميروند، صرفا جامعه پزشكي و بدون بهرهمندي از اختيارات قانوني در سياستگذاري نظام سالمت، توليد دانش، تعيين استانداردها و اطالعرساني نقش محوري ايفا كردهاند، لكن براساس ويژگيهاي جامعه شناختي همكاران و مطابق تجربه، نقشآفريني جامعه پزشكي اين سازمان جز با اعطاي اختيارات قانوني مصوب نبود و لذا فعاالن عرصه نظام پزشكي به اتفاق در اين راستا به اصالح قانو ن نظام پزشكي اهتمام ورزيدند.
قوانین رزرو و نوبت
سازمان نظام پزشكي در نيم قرن فعاليت خود كه با فراز و نشيبهاي بسيار همراه بوده عليرغم شايستگيها، توانمنديها و قابليتهاي بيشمار جامعه پزشكي، به دليل فقدان انسجام اراده و اقتدار صنفي قادر به نقش آفريني و تأثيرگذاري جدي در سياستگذاري سالمت كشور نبوده است. اگر چه انجمنهاي ملي پزشكان كه تشكيالت متناظر نظام پزشكي در كشورهاي ً براساس اقتدار و اعتبار ناشي از گرد هم آمدن پيشرفته به شمار ميروند، صرفا جامعه پزشكي و بدون بهرهمندي از اختيارات قانوني در سياستگذاري نظام سالمت، توليد دانش، تعيين استانداردها و اطالعرساني نقش محوري ايفا كردهاند، لكن براساس ويژگيهاي جامعه شناختي همكاران و مطابق تجربه، نقشآفريني جامعه پزشكي اين سازمان جز با اعطاي اختيارات قانوني مصوب نبود و لذا فعاالن عرصه نظام پزشكي به اتفاق در اين راستا به اصالح قانو ن نظام پزشكي اهتمام ورزيدند.
قوانین رزرو و نوبت
سازمان نظام پزشكي در نيم قرن فعاليت خود كه با فراز و نشيبهاي بسيار همراه بوده عليرغم شايستگيها، توانمنديها و قابليتهاي بيشمار جامعه پزشكي، به دليل فقدان انسجام اراده و اقتدار صنفي قادر به نقش آفريني و تأثيرگذاري جدي در سياستگذاري سالمت كشور نبوده است. اگر چه انجمنهاي ملي پزشكان كه تشكيالت متناظر نظام پزشكي در كشورهاي ً براساس اقتدار و اعتبار ناشي از گرد هم آمدن پيشرفته به شمار ميروند، صرفا جامعه پزشكي و بدون بهرهمندي از اختيارات قانوني در سياستگذاري نظام سالمت، توليد دانش، تعيين استانداردها و اطالعرساني نقش محوري ايفا كردهاند، لكن براساس ويژگيهاي جامعه شناختي همكاران و مطابق تجربه، نقشآفريني جامعه پزشكي اين سازمان جز با اعطاي اختيارات قانوني مصوب نبود و لذا فعاالن عرصه نظام پزشكي به اتفاق در اين راستا به اصالح قانو ن نظام پزشكي اهتمام ورزيدند.